Author: lensherra

Hugleikur hélt sína árlegu jólaskemmtun í Kaffileikhúsinu föstudaginn 13. desember undir heitinu Klundurjól. Var þar leikið og sungið af list eins og venjan er. Útsendari Leiklistarvefs var þar viðstaddur og hér má sjá hvort Hugleikarar komu honum í jólaskap. Hugleikur á síðum buxum Sú hefð hefur skapast hjá Hugleik að bjóða upp á jóladagskrá í desember með leik og söng. Að þessu sinni var dagskráin þriðji hluti af dagskrárröðinni „Þetta mánaðarlega“ sem hófst í október. Að vissu leyti bar dagskráin þess einnig merki þar sem öllu meiri alvörublær var yfir henni en jólaskemmtunum Hugleiks undanfarin ár. Þessar jólavökur undanfarin ár hafa verið í léttar og afslappaðar og þáttakendur skemmt sér ekki síður en áhorfendur. Það má þó ekki skilja svo að dagskráin hafi ekki verið skemmtileg en yfirbragðið var vissulega annað en áður. Eins og venjulega var blandað saman leik og tónlist. Tónlistin var blanda af gömlum „standördum“ sem þeir þekkja sem komið hafa á fyrri jólaskemmtanir Hugleiks en einnig komu ný lög við sögu. Þórunn Guðmundsdóttir á bróðurpartinn í tónlistinni og drjúgan hluta af textunum einnig og fer enginn í grafgötur með hæfileika hennar á þeim sviðum. Það fara fá leikfélög í skóna Hugleiks í tónlistarmálum enda var tónlistin hvortveggja vel samin og fagmannlega flutt. Hinsvegar verð ég að játa að ég saknaði léttleikans sem einkennt hefur tónlist Hugleiks hingað til. Nú var fagmennskan í fyrirrúmi og fyrir...

Leikfélag Akureyrar frumsýndi föstudaginn 13. desember leikritið Hversdagslegt kraftaverk eftir rússneska leikskáldið Évgení Schwarz í leikstjórn landa hans Vladimir Bouchlers og þýðingu Rebekku Þráinsdóttur. Júlíus Júlíusson brá sér bæjarleið til að sjá verkið og hér má sjá hvernig honum líkaði. Hversdagslegt kraftaverk hjá LA KraftaverkLeikfélag Akureyrar frumsýndi föstudaginn 13. desember leikritið Hversdagslegt kraftaverk eftir rússneska leikskáldið Évgení Schwarz í leikstjórn landa hans Vladimir Bouchlers og þýðingu Rebekku Þráinsdóttur. Um er að ræða frumsýningu verksins í Evrópu. Söguþráðurinn er í stuttu máli á þá leið að töframaður nokkur hefur breytt birni í ungan mann með þeim álögum að ef prinsessa kyssir hann breytist hann aftur í björn. Auðvitað hittir ungi maðurinn prinsessu og auðvitað fella þau hugi saman. Spurningin er hvort ungi maðurinn þorir að afhjúpa eðli sitt með því að kyssa prinsessuna. Hversdagslegt Kraftaverk er síðasta verk höfundar og af mörgum talið hans besta. Mörg verka Schwarz eru endurgerðir uppúr ævintýrum H.C. Andersen en þekktasta, og til vill dæmigerðasta, verk hana er Drekinn sem varð mjög umdeilt því margir þóttust vita að Drekinn væri tákngervingur Stalíns. Hversdagslegt Kraftaverk er hins vegar ævintýralegur gamanleikur um ástina og er ætlað að höfða jafnt til barna sem fullorðinna. En snúum okkur að sýningunni. Kraftaverk2Það var eins og það vantaði talsvert upp á kraft, gleði og einbeitingu hjá hluta hópsins á þessari sýningu. Heilt yfir var sýningin býsna skemmtileg en það hefði kannski...

Nemendafélag Verzlunarskóla Íslands frumsýndi á dögunum söngleikinn Made in USA eftir Jón Gnarr í leikstjórn Jóhanns G. Jóhannssonar. Þetta er heilmikið „show“ að hætti Verzló og hvergi til sparað í umgjörð. Söngleikjaunnandinn Lárus Vilhjálmsson brá sér á sýninguna og hér má lesa hvernig honum þótti til takast hjá Verzlingum. Kraftmikil og flott sýning hjá Verzló Ég skrapp á sýningu Verzló á dögunum á „Made in USA“ eftir Jón Gnarr í leikstjórn Jóhanns G. Jóhannssonar og skemmti mér vel. Þótt að handritið um íslenska skiptinemann sem kynnist krökkum í amerískum listaskóla (aka Fame) sé frekar rýrt í roðinu og bjóði ekki upp á mikla persónusköpun, þá þjónar það þeim tilgangi að tengja saman flott sjónarspil söng og dansatriða. Jón Gnarr fer þá leið að gera létt grín að hinni dæmigerðu bandarísku (og íslensku) dægurmenningu og stundum vottar fyrir smá broddi, eins og til að mynda í kostulegri þjóðremburæðu í lokin. En í söngleik þar sem aðalatriðið er að skemmta manni er náttúrulega fáránlegt að biðja um einhvern Ibsen eða Tennesse Williams svo að ég er bara ansi sáttur við handritið eins og það er. Leikstjórnin á verkinu er ágæt, sérstaklega í hópatriðum og skiptingum. Stundum fannst mér þó sum leikatriðin heldur uppstillt og með óeðlilegri mynd. Jóhann hefur þó mjög góða stjórn á þessum stóra hóp og nær út fínum leik hjá flestum þeirra. Tónlist, dans og útlit er í...

Hugleikur frumsýndi í gær fimmtudag dagskrá númer tvö í dagskrárröðinni „Þetta mánaðarlega“. Útsendari Leiklistarvefsins fór á stúfana og hér má sjá hvað honum fannst. Hugleikur í feiknarformi Önnur sýningin í einþátttungaröð Hugleiks „Þessu mánaðarlega“ var frumflutt í Kaffileikhúsinu fimmtudaginn 14. nóvember. Eftir þá fyrstu sem sýnd var í október var undirritaður þeirrar skoðunar að Hugleikur ætti meira inni en þar kom fram, svo ekki sé meira sagt. Hugleikur stenst illa frýjunarorð og setti að þessu sinni á svið sjö þætti af krafti og glæsibrag. Í stuttum þáttum á borð við þá sem hér voru á borð bornir er ekkert áhlaupaverk að ná tökum á áhorfendum, skapa sannfærandi persónur og búa til trúverðuga og áhrifaríka umgjörð. Þetta tókst þó í flestu því sem boðið var upp á og vel það. Dagskráin hófst á einleik eftir Hrefnu Friðriksdóttur sem nefnist Dans. Vel skrifaður texti og skínandi leikur Fríðu B. Andersen í öruggri og hugmyndaríkri leikstjórn Þorgeirs Tryggvasonar skiluðu mjög vel heppnari sýningu. Þátturinn fjallar um aðstæður sem flestir eflaust kannast við og áhorfendur kunnu greinilega að meta það sem þeir sáu, margir eflaust meðvitaðir um að þeir væru að hlægja að sjálfum sér. Stórgóð byrjun á dagskránni sem eflaust kom salnum í rétta skapið fyrir það sem á eftir fylgdi. Næst á svið var Petra eftir Fríðu B. Andersen. Hafdís Hansdóttir var hreint dásamleg í bráðfyndnum þætti í leikstjórn Höllu Rúnar Tryggvadóttur....