Áhugaleikarar eru ekkert öðruvísi en aðrir landsmenn að því leyti að þeim finnst gaman að strengja áramótaheit. Þeir eru að vísu ekkert líklegri en aðrir til að efna þau en ef Gallup gerði skoðanakönnun á því hver eru vinsælustu áramótaheit hins dæmigerða íslenska áhugaleikara, yrði útkoman hugsanlega einhvern veginn svona.

1. Hætta næstum alveg að ofleika.
2. Ekki hlaupa strax út eftir hverja einustu æfingu til að losna við að ganga frá.
3. Hætta að káfa á sminkunni meðan ég er í förðun.
4. Læra textann minn fyrir frumsýningu.
5. Ekki reyna við leikstjórann í næsta frumsýningarteiti.
6. Komast að því hvað þetta skoska leikrit er sem menn eru alltaf að tala um.
7. Sýna í Þjóðleikhúsinu jafnvel þó það kosti að setja upp 40 manna frumsaminn söngleik um gildi hangikjöts í list- og þjóðmenningu 20. aldar.
8. Láta það vera að brjóta eitthvað næst þegar talað er um einskæra leikgleði í leikdómi um mig.
9. Sannfæra formanninn um ágæti leikritsins sem ég hef verið með í smíðum í sjö ár og fjallar um sigur minn… eh, ég meina söguhetjunnar á mótlæti og fordómum gagnvart hinum misskilda alþýðulistamanni sem hefði án vafa unnið glæsta sigra á sviðum stærstu leikhúsa landsins ef ekki hefði verið fyrir skefjalausa illkvitni og frámunalegt dómgreindarleysi dómnefnda í inntökuprófunum í Leiklistarskólann undanfarinn áratug.
10. Gera athugasemdalaust eins og leikstjórinn biður mig um að gera í staðinn fyrir að útskýra fyrir honum í smáatriðum af hverju ég gerði eitthvað allt annað.