Author: lensherra

Boðið var upp á tónleika leikhúsi þeirra Mosfellinga sunnudaginn 9 desember. Lalli Vill var þar og hafði þetta að segja. Það eru til margar tegundir skemmtikrafta og um jólin býðst upp á flestar sortirnar. Popparar landsins troða upp á ljósvökum og kringlum og  æðritónlistaróperuraularararnir þar og í kirkjunum. Það heyrist allskyns tónlist frá rappi til Johanns Sebastians Bach. En ein er tónlistin sem heyrist ekki oft í radíóviðtækjum og imbakössum landsmanna. Það er sú gleðitónlist sem ég heyrði sunnudaginn 9 desember í bæjarleikhúsi þeirra Mosfellinga í flutningi fjölda listamanna sem eiga rætur sínar í áhugaleikhúsi okkar íslendinga. Gleðitónlist sem...

Hugleikur bauð fólki í heimsókn í Iðnó og þar voru allar sortir í boði. Hörður Sigurðarson fór og gæddi sér á veitingunum.  Hvorki meira né minna en „Sjö sortir“ voru á boðstólum þegar undirritaður leit í „heimsókn“ til Hugleiks í Iðnó í gærkvöldi. Sortirnar sjö voru afrakstur námskeiðs sem staðið hefur yfir undanfarnar vikur þar sem unnið var með sjö einþáttunga eftir jafnmarga Hugleikara og jafnmargir Hugleikarar sem leikstýrðu verkunum. Rúnar Guðbrandsson hafði yfirumsjón með bakstrinum og sá til þess að ekkert brynni við. Það sem Hugleikur bauð upp á var ekki leiksýning í þeim skilningi og því ekki...

Leikfélag Kópavogs sýnir um þessar mundir gamanleikritið Hinn eini sanni eftir Tom Stoppard í Hjáleigunni, Kópavogi.Ármann Guðmundsson hefur skrifað umfjöllun um sýninguna LEIKFÉLAG KÓPAVOGS Hinn eini sanni eftir Tom Stoppard Frumsýnt 20. október 2001 í Hjáleigunni Leikritið Hinn eini sanni Seppi (eða Hinn eini sanni eins og Leikfélag Kópavogs kýs að kalla það í þessari uppsetningu sinni) eftir Tom Stoppard hefur notið talsverðra vinsælda á meðal áhugaleikfélaga frá því að Guðjón Ólafsson þýddi það fyrir Litla leikklúbbinn á Ísafirði fyrir margt löngu. Á meðal annarra leikfélaga sem hafa glímt við þessa sakamálaparódíu má nefna Leikfélag Selfoss, Leikfélag Hafnarfjarðar og...

„Góð leiksýning gleymist ekki svo glatt….“ Þorgeir Tryggvason rifjar upp sín eftirminnilegustu kvöld í leikhúsinu og setur upp topp tíu lista. Góð leiksýning gleymist ekki svo glatt. Reyndar geymast verulega vondar sýningar jafn lengi í minninu, illu heilli. En allavega, í tilefni af þessum gagnrýnendavef ákvað ég að líta um öxl og rifja upp tíu sýningar sem lifa í minninu af fyrrnefndu ástæðunni. Tíu eftirminnilegustu kvöld mín  í íslensku áhugaleikhúsi (í stafrófsröð sýninga): BLÓÐ HINNAR SVELTANDI STÉTTARHöfundur: Sam ShepardLeikstjóri: Viðar EggertssonLeikfélag Hafnarfjarðar 1991-92MÖGNUÐ uppfærsla á krefjandi verki. Firnasterkur leikhópur og drjúgur hluti hans að stíga sín fyrstu skref á...

Sumt fólk þolir ekki farsa. Það þolir ekki að horfa á persónur ljúga sig út úr vandræðum og koma sér með því í enn verri klípu. Það þolir ekki fullt af hurðum, misskilin símtöl og heimskar löggur. Þeir sem kannast við sig í ofangreindri lýsingu ættu ekki að fara að sjá Með vífið í lúkunum eftir Ray Cooney í Borgarleikhúsinu. Þeir sem eru hins vegar til í að hlægja að vel skrifaðri vitleysu, ágætlega leikinni af nokkrum af okkar bestu gamanleikurum ættu hins vegar að drífa sig því heilt yfir tekst Þór Tuliníus leikstjóra og leikarahópnum stórvel að framreiða...